آنها با تمام توان مارا تحــــــریم می کنند،
ما با یک بند انگشت آنها را تحـــــــقیر...
پانویس:
روزی که انگشت ها مشت می شوند.
- ۰ نظر
- ۰۴ فروردين ۹۲ ، ۰۱:۲۷
آنها با تمام توان مارا تحــــــریم می کنند،
ما با یک بند انگشت آنها را تحـــــــقیر...
پانویس:
روزی که انگشت ها مشت می شوند.
سال نویی عجب خونی در بدنمان به گردش افتاد با سخنرانی مدبرانه نایب امام زمانمان، رهبر عزیزمان:
غلطی از سردمداران اسرائیل سر بزند ایران تلآویو و حیفا را با خاک یکسان خواهد کرد
قبطه خوردم به حال کسانی که بودند آنجا و ابوالفضلی فریاد تکبیر سر دادند.
رهبرم از ته دل می گویم، با اینکه دستانم خالیست، اما به قدر همت بلندم پای هر دستوری که بدهی میدوم تا از پا بیفتم. پدرم در جنگ جانباز شیمیایی شد و من میبینم اش که با همه دردهای عجیب و غریبش پای ولایت تان مصمم است.
او درس ایمان من است هر روز.
امام خامنه ای، من لحظه شماری می کنم تا میدان کربلا نشانم بدهید و عسل شهادت را از دستان قاسم بنوشم.
رهبر عزیزم به اندازه ای که فکرش را هم نمی کنید دوستتان دارم، با تمام {به قول علی علیه السلام} محرومیت هایش.